هوش مصنوعی احساسی هم از راه می رسد!
در سال های اخیر، هوش مصنوعی پیشرفت های چشمگیری در زمینه درک زبان و رفتار انسان داشته است، اما درک واقعی احساسات انسانی همچنان یکی از مرزهای ناشناخته این فناوری به شمار می رود. حالا شرکت Neurologyca اعلام کرده است که سیستم جدید آن ها موسوم به کوپرنیکا (Kopernica) قادر است احساسات انسانی را درک کرده، استرس و اضطراب را شناسایی کند و بر همین اساس رفتار خود را تطبیق دهد.
بر خلاف سیستم های رایج که عمدتاً بر متن یا گفتار متکی هستند، کوپرنیکا با استفاده از ترکیبی از بینایی رایانه ای، پردازش زبان طبیعی و مدل سازی شخصیت، داده‌های حسی مختلف را با هم تلفیق می کند تا به تصویری جامع تر از وضعیت احساسی فرد برسد.
شناسایی چند وجهی احساسات
این سامانه بیش از ۷۹۰ نقطه ی مرجع را روی بدن انسان بررسی می کند؛ رقمی که هفت برابر بیشتر از راهکارهای مشابه در بازار است. کوپرنیکا با بهره گیری از الگوریتم های شناسایی الگوهای سه بعدی، می تواند حرکات ظریف زبان بدن و حالت های چهره را ثبت کند.
همچنین با تحلیل لحن صدا و الگوهای ریتمیک گفتار، به دنبال نشانه هایی از احساسات می گردد که فراتر از واژه‌ها هستند. این سامانه به صورت مستمر روندهای احساسی و ترجیحات تعاملی هر فرد را فرا می گیرد و بر اساس آن تعاملات خود را شخصی سازی می کند تا با گذر زمان، به شکلی همدلانه تر واکنش نشان دهد.
بنابراین، به نظر می رسد کوپرنیکا نخستین فناوری است که می تواند با ترکیب سیگنال های بصری، شنیداری و روان‌شناختی، وضعیت های پیچیده ای چون انگیزه، بار شناختی، میزان توجه و سطح استرس را تشخیص دهد.
خوان گرانیا، هم بنیان گذار و مدیر عامل Neurologyca می گوید:«سامانه های هوش مصنوعی امروزی می فهمند ما چه می گوییم، اما نمی فهمند چه احساسی داریم. با کوپرنیکا، ما لایه ی زمینه ساز انسانی را ایجاد کرده ایم تا این سامانه ها نه تنها احساسات پیچیده ی انسانی را دریافت کنند، بلکه با همدلی پاسخ دهند، رفتارشان را تطبیق دهند و رابطه ی انسان و ماشین را ارتقاء دهند.»
آیا هوش مصنوعی می تواند احساسات انسانی را واقعاً درک کند؟
اگر چه ایده ی یک هوش مصنوعی «احساس محور» بسیار جذاب است، اما پرسش اصلی همچنان پابرجاست: آیا واقعاً هوش مصنوعی می تواند به درکی معنادار از احساسات انسانی برسد؟
احساسات انسان پدیده هایی پیچیده هستند که در بستر تاریخ، زمینه های فردی و فرهنگی شکل می گیرند و حتی پیشرفته ترین سامانه های هوش مصنوعی نیز ممکن است از درک این لایه ها بازبمانند. تشخیص نشانه هایی همچون اضطراب یا استرس از روی الگوهای صوتی تنها بخشی از مسیر است؛ اما تفسیر علت بروز این احساسات و واکنش مناسب به آن‌ها، اغلب نیازمند قضاوت انسانی است.
دغدغه های حریم خصوصی
در کنار این چالش ها، مسئله ی حریم خصوصی نیز مطرح است. شرکت Neurologyca ادعا می کند پردازش اطلاعات در کوپرنیکا به صورت محلی و در لحظه روی دستگاه ها انجام می شود و داده ها به شکل ناشناس ثبت می شوند.
همچنین هیچ گونه اطلاعات شناسایی شده ای بدون رضایت صریح کاربر ذخیره یا منتقل نمی شود. با این حال، هر سامانه ای که مدعی نظارت دائمی بر سیگنال های فیزیولوژیکی و روان شناختی افراد است، به ویژه در محیط های عمومی همواره با نگرانی های جدی در زمینه ی حریم خصوصی مواجه خواهد بود.
خبر آنلاین
