این علائم می توانند نشانه دهنده کم خونی باشند
کم‌خونی، تقریبا از هر ۴ نفر در سراسر جهان یک نفر را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر چه میلیاردها نفر درگیر این بیماری هستند، اما ممکن است علائم و نشانه های آن در زندگی روزمره نشان داده نشود.
کم‌خونی چیست؟
کم خونی یک اختلال خونی شایع اما جدی است که می تواند زمانی رخ دهد که سطح هموگلوبین فرد برای تأمین نیازهای بدنش بسیار پایین باشد. هموگلوبین پروتئینی در خون است که در گلبول های قرمز یافت می شود و به حمل اکسیژن در سراسر بدن کمک می کند.
داشتن سطح کافی هموگلوبین برای عملکردهای خاصی مانند حفظ انرژی در طول روز، تفکر و توان انجام ورزش مهم است. وقتی افراد کم خون هستند، ممکن است علائمی مانند سرگیجه یا غش کردن را تجربه کنند که می تواند به دلیل کمبود اکسیژن در بدن باشد.
علائم و نشانه های کم خونی
به طورکلی، کم خونی با رنگ پریدگی و احساس سرما همراه است اما تمام کسانی که کم خونی را تجربه می کنند، این علائم را نشان نمی دهند. همچنین کسانی که این علائم را نشان می دهند، این علائم فقط بخش کوچکی از علائم برای تشخیص هستند.
خستگی، سبکی سر، تپش قلب در قفسه سینه، تنگی نفس، عدم تحمل سرما، هوس خوردن یا جویدن مواد فاقد ارزش غذایی مانند یخ از دیگر علائم کم خونی است.
افراد مبتلا به کم خونی نه تنها طیف وسیعی از علائم، بلکه درجات مختلفی از شدت علائم را نیز تجربه می کنند. به طور مثال، برخی از افراد مبتلا به کم‌خونی ممکن است مستعد سرگیجه و غش باشند و این در حالی است که برخی دیگر شاید اصلاً احساس سرگیجه نکنند و ممکن است ماه ها تا سال ها علائم کمی یا بدون علائم باشند.
عوامل خطر کم خونی
هر کسی می تواند در معرض خطر کم خونی باشد اما برخی افراد می توانند نسبت به دیگران آسیب پذیرتر باشند.
زنانی که باردار هستند، در صورت ابتلا به کم خونی، چه برای خودشان و چه برای نوزاد در حال رشدشان می توانند در معرض خطر بیشتری برای عوارض شدید کم خونی قرار گیرند. تقریباً از هر دو زن باردار در جهان، یک نفر دچار کم خونی است و این موضوع نسل به نسل بر جمعیت تأثیر می گذارد.
گروه های در معرض خطر ابتلا به کم خونی
افرادی که رژیم غذایی مناسبی ندارند در معرض خطر ابتلا به کم خونی قرار دارند. این افراد می توانند شامل افراد گیاه خواری باشند که مواد مغذی از دست رفته را از مکمل دریافت نمی کنند، یا افرادی که به اندازه کافی آهن، ویتامین B۱۲ و فولات مصرف نمی کنند.
افرادی که سابقه اختلالات روده ای دارند نیز در معرض ابتلا به کم خونی قرار دارند. برخی از اختلالات روده ای، مانند بیماری کرون و بیماری سلیاک، بر جذب مواد مغذی تأثیر می گذارند.
بارداری می تواند خطر ابتلا به کم‌خونی را افزایش دهد، زیرا هم فرد باردار و هم جنین در حال رشد از خون استفاده می کنند.
افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند سرطان، نارسایی کلیه یا کبد. این بیماری ها ممکن است باعث کاهش گلبول های قرمز خون شوند.
افرادی که سابقه خانوادگی کم‌خونی ارثی مانند تالاسمی و کم خونی داسی شکل دارند. سابقه خانوادگی کم خونی ارثی ممکن است خطر ابتلا به کم خونی را افزایش دهد.
افرادی که سابقه عفونت های خاص، بیماری های خونی و اختلالات خودایمنی دارند. برخی از بیماری ها و عفونت های خونی می توانند بر خون رسانی یا تولید گلبول های قرمز تأثیر بگذارند و خطر کم خونی را افزایش دهند.
