این علائم می توانند نشانه ضربه مغزی باشند!

ضربه مغزی که به عنوان آسیب خفیف مغزی (mTBI) نیز شناخته می شود، نوعی آسیب دیدگی مغزی در ناحیه کلِ سر است و می تواند ساختار سلول های مغز از جمله سلول های مرتبط با شنوایی را تغییر دهد. برخی از این تغییرات بهبود می یابند در حالی که برخی دیگر دائمی هستند.
سرگیجه، سردرد، گیجی، خستگی، تاری دید و حساسیت به نور از شایع ترین علائم ضربه مغزی هستند.
هنگامی که این علائم فروکش کرد و بیمار شروع به از سرگیری فعالیت های عادی خود کرد، ممکن است عوارض عمقی ترِ ضربه مغزی که اغلب نادیده گرفته می شود را تجربه کند مانند زنگ زدن مداوم در گوش، حساسیت به سر و صدا و مشکلات شنوایی.
مشکلات شنوایی را نادیده نگیرید
افراد در هر سنی ممکن است بر اثر فعالیت های مختلف یا در نتیجه تصادف دچار ضربه مغزی شوند. اگر کودکی ضربه مغزی را تجربه کرده است، پس از کاهش علائم اصلی ضربه مغزی، اگر از علائمی چون سرگیجه، زنگ زدن در گوش یا مشکل شنوایی شکایت دارد، ضروری است که به آن توجه کنید. برخی از این علائم ممکن است بهبود یابد در حالی که برخی دیگر ممکن است دائمی باشند.
چگونه ضربه مغزی می تواند بر گوش شما تأثیر بگذارد؟
سلول های حسیِ شنوایی و تعادلی که در حلزون گوش داخلی قرار دارند، سلولهای مویی نامیده می شوند. سلول های موییِ ریز، گوش داخلی شما را پوشانده اند. این سلول های مویی برای تبدیل انرژی از ارتعاشات پرده گوش و استخوان های گوش میانی به انرژی الکتریکی که می تواند از طریق اعصاب به سمت مغز برای پردازش حرکت کند، حیاتی هستند.
برای درک بهتری از این نوع آسیبدیدگی تصور کنید هر یک از این سلول های مویی مانند برگ های باریک چمن هستند. وقتی روی چمن پا می گذارید و سپس پای خود را بر می دارید، برخی از برگ ها به سمت بالا بر می گردند، در حالی که برخی دیگر روی زمین می خوابند یا شکسته می مانند.
موهای گوش شما هم همین طور است. آنهایی که بر اثر ضربه مغزی آسیب دیده اند و تغییر حالت پیدا کرده اند، قابل رشد یا ترمیم نیستند و دیگر نمی توانند سیگنال هایی را به مغز ارسال کنند.
این آسیب به سلول های مو می تواند باعث زنگ زدن در گوش شود که به عنوان وزوز گوش شناخته می شود، کاهش شنوایی، حساسیت به صدا و ناتوانی در پردازش صحیح صداها، مانند گفتار نیز از علائم آن هستند.